Gehaald! Mijn 30-Wear Challenge is ten einde

Een dikke maand geleden voorspelde ik dat mijn 30-Wear Challenge nog wel even zou duren. Maar toen ging het opeens heel snel! Daarom kan ik vandaag met trots mededelen: ik heb mijn doel gehaald! In navolging van de 30-Wear Rule van Livia Firth besloot ik niks te kopen voor ik 2/3 van mijn kleding en schoenen minstens 30 keer had gedragen had. Dat resulteerde in een koopstop sinds afgelopen november, een no buy van zo’n 11 maanden dus. Die zit er nu op en ik vertel je alles over de laatste loodjes.

30-Wear Challenge: mijn doel gehaald!

Die laatste loodjes wegen meestal het zwaarst, maar nu eigenlijk niet. Het ging als een speer, sneller dan ik had gedacht. Het ene na het andere kledingstuk tikte de dertig keer dragen aan. Omdat het nog lang heerlijk weer is geweest, waren het vooral de shorts die me over de drempel hielpen.

Helaas moest ik ook ‘ter compensatie’ wel afscheid nemen van een paar finaal doorgesleten stukken. Allemaal véél vaker dan dertig keer gedragen en dat gaf me een dubbel gevoel. Ik vind het jammer zulke trouwe kledingstukken – die me veel plezier hebben gegeven – weg te moeten doen. Aan de andere kant geeft het ook weer voldoening om een kledingstuk volledig af te dragen. Hoe vaak krijgen we dat nou nog voor elkaar met onze overvolle kledingkasten?

Nog een laatste rondje cijfers

In de kast: 93 stukken (kleding + schoenen)
Minstens 30 keer gedragen: 62 stukken
Dat is: 67% van mijn kast
Te gaan: NUL

Zoals je kunt zien, is de totale omvang van mijn garderobe weer een beetje verder ingekrompen. Naast de versleten kleding liet ik ook enkele stukken gaan die niet meer bij me passen. Die heb ik allemaal kunnen verkopen, dus ze worden vast en zeker weer opnieuw met plezier gedragen. Een paar stukken verkasten naar de pyjama-afdeling, omdat ze echt te uitgelubberd werden om nog buitenshuis te dragen. Mijn pyjama’s tel ik niet mee in de kledingstatistieken, vandaar dat mijn garderobe daardoor ook weer wat bescheidener oogt.

11 Maanden niks kopen: wat ik leerde & waar ik trots op ben

Ik heb het gehaald!

First things first: I did it! En hoewel ik stiekem wel dacht dat ik het vol zou houden, vond ik het wel spannend, zo’n koopstop met een open eind, Ik had werkelijk geen idee hoe lang het zou duren voor ik mijn doel zou halen. Ook deed ik dit in mijn eentje, dus dan kan het zomaar moeilijk zijn om jezelf te blijven motiveren. Erover schrijven – met jullie als stok achter de deur – helpt dan natuurlijk wel!

De ene ‘uitglijder’ die ik maakte, het kopen van een tweedehands rugzak, doet aan mijn trotse gevoel niks af. Ik weet inmiddels dat duurzaamheid een complex onderwerp is. En ik weet nu zeker dat het duurzamer is dat ik die tas wél gekocht heb, ook al past de aankoop strikt gezien misschien niet binnen de regels van mijn challenge.

Niks kopen maakt me niet ongelukkig

Dat iets moois aanschaffen een geluksgevoel kan geven, weten we allemaal wel uit eigen ervaring. Maar dat is zelden blijvend en ik weet nu dat ik best zonder die ‘koopkick’ kan. Natuurlijk heb ik alleen geen kleding, schoenen en tassen aangeschaft, dus het was geen algehele koopstop. Toch kan ik met recht zeggen dat ik niet gecompenseerd heb door bijvoorbeeld los te gaan in het kopen van (tweedehands) accessoires of dingen voor in huis.

Ik vind ‘shoppen in mijn eigen kast’ net zo leuk als shoppen in een winkel

Begin 2019 schreef ik al over waarom we het ‘oude’ meer zouden moeten waarderen dan het ‘nieuwe’ en eigenlijk ben ik dat dit jaar nog veel meer gaan doen. De tijd die ik anders aan struinen door kringloopwinkels, vintagewinkels en een enkele eerlijke winkel of webshop zou besteden, heb ik nu doorgebracht het (her)ontdekken van mijn eigen kledingkast.

Ik heb echt heel veel leuke nieuwe combinaties opgedaan, met name door de extra uitdagingen die ik aanging. Zo droeg ik een maand geen spijkerbroeken en verdiepte ik me in de stijlpersoonlijkheden die bij mij passen. Ik heb daar echt minstens zoveel plezier en voldoening uitgehaald dan aan het doen van kledingaankopen.

Mijn koopdrang is kleiner dan ooit

Aan het begin heb ik een paar social mediakanalen van mijn favoriete vintage wenshops op mute gezet om mezelf in bescherming te nemen. Bij tweedehands kleding heb ik nog wel eens een nu-of-nooitgevoel en in die valkuil wilde ik niet trappen. Maar ik merkte al snel dat dat niet nodig was! Ik zag genoeg leuke dingen langskomen, maar dat herinnerde me juist aan hoeveel moois ik zelf al in mijn kast heb.

Het uitrekenen van hoeveel kleding eigenlijk ‘genoeg’ is, hielp daar trouwens enorm mee. In plaats van de zoveelste mooie vintage blouse bij mezelf in de kast te hangen, vind ik het nu makkelijker om te bedenken dat hij bij een ander vast héél vaak gedragen wordt. Hoop ik dan…

Ik draag mijn accessoires nu volop

Ik draag niet heel veel accessoires tegelijk en dat is oké. Maar ik dráág ze nu wel! Waar ik vroeger bijna nooit meer een ketting of paar oorbellen droeg, gaat nu bijna geen dag voorbij zonder een riempje om, sjaaltje in mijn haar of ketting om mijn nek. Ik investeerde wat tijd in de zoektocht naar fijne aanvullingen, zoals een bredere riem. Maar ook mijn sieraden- en accessoirescollectie is nu behoorlijk compleet en daar wil ik niet te veel meer aan toevoegen. Blij met wat ik heb!

What’s next?

Het is heerlijk om mijn 30-wears doel te bereiken. Maar ook zo lekker dat ik dat wil vasthouden. Eigenlijk wil ik gewoon niet meer onder die 2/3 zakken. Sterker nog: van mij mag het percentage nog wel wat stijgen. Het gevaar van een challenge is natuurlijk altijd de terugval daarna. Bovendien is het begin van een nieuw seizoen – de herfst is nu niet meer te ontkennen – een typisch moment om aan het shoppen te slaan. Ander weer, nieuwe collecties, dat wakkert de zin om te winkelen vaak wel aan.

Omdat het onverwacht zo snel was, popte het idee in mijn hoofd op om er dan maar gewoon een no buy-year van te maken. Ik vroeg op Instagram wat jullie daarvan vonden en het antwoord was bijna unaniem: maak het jaar af! Dus dat ga ik doen. ik houd zeker tot 1 november mijn hand op de knip. Even niet zo bezig zijn met wears – al blijf ik ze natuurlijk lekker bijhouden – en genieten van alle herfstkleding die ik afgelopen week weer uitgepakt heb.

En daarna zien we wel weer! Op mijn kooplijstje staan sowieso alleen maar een paar chique onderhemdjes om de afgeragde exemplaren van – gokje – 8 jaar oud te vervangen, dus verder heb ik geen haast. En dat is een heerlijk gevoel.

Wil je meer weten over dit no buy-avontuur?

Ik schreef verschillende updates over mijn zelfbedachte 30-Wear Challenge die je allemaal terug kunt lezen:

Beeld: Iris Zaagman Fotografie