Miskoop

Iedereen heeft ze: in de kast wegstoffende misbaksels waarvan je geen idee hebt wat je bezielde toen je ze aanschafte. Dat ik nu niet meer zomaar elke winkel in kan rennen om een lastminute-aankoop te doen, betekent niet dat ik hier aan ontkom. Zeker niet nu ik à la Liva Firth elk kledingstuk dat ik minder dan 30 keer draag als miskoop wil beschouwen.

En er is een nieuw soort miskopen bijgekomen: koopjes die me toch niet helemaal lekker zitten. Niet fysiek, maar in mijn hoofd. Een voorbeeld: vrijdag ging ik naar Oerol en de middag daarvoor bedacht ik me opeens dat ik geen badslippers had. Niet handig met een weekend op de camping voor de boeg. Daarom rende ik gauw de Hema in voor een basic paar. Die heb ik vaker gekocht en ze zijn fijn, want ze hebben een redelijk dikke zool en zijn niet duur: drie euro. En daar ging het nu kriebelen. Drie euro is wel heel erg weinig voor schoeisel. Waar zou dat gemaakt zijn?

20160609_172812.jpgOp het kaartje was niets te vinden, maar gelukkig bestaat er zoiets als social media. Bedrijven zijn nooit meer ver weg en kunnen zich niet verschuilen achter postbussen of een klantenservice met 18 wachtenden voor u. Ik vroeg Hema toelichting via Twitter en dit was het antwoord:

Beste @HEMA, kunnen jullie me vertellen waar jullie badslippers (basic         exemplaren van 3 euro) worden gemaakt? ’t Staat niet op het kaartje

@HermienBuis Kan je mij het artikelnummer sturen van de badslippers Hermien, dan ga ik dit voor je navragen. ^BM

@HEMA Dank! Dat is 34854468

@HermienBuis De landen waar HEMA voornamelijk textielproductie heeft zijn Bangladesh, Turkije, Pakistan en China. ^BM

@HEMA Ah, jammer dat jullie niets specifiekers kunnen zeggen over de productieplaatsen. Maar dan weet ik genoeg, dank voor de reactie!

Allereerst was ik nogal teleurgesteld dat Hema me eerst om het artikelnummer vroeg, waarna ik werd afgescheept met een enorm algemeen antwoord. Wil Hema niets kwijt over de precieze productieplaatsen of weten ze zelf niet eens precies waar hun individuele producten gemaakt worden? In elk geval zeggen de genoemde landen genoeg: waarschijnlijk zijn mijn slippers onder niet al te beste omstandigheden in elkaar gezet. En daar voel ik me rot over.

Ondanks mijn goede bedoelingen zijn er meer van dit soort missers: de poncho’s waar ik eerder deze week over schreef waren hetzelfde verhaal: nodig? Ja. Verantwoord? Niet echt. Ook met het kopen van panty’s heb ik moeite. Voorlopig heb ik nog een voorraad, maar juist panty’s zijn nogal een wegwerpartikel: een dunne gaat bij mij sowieso nooit langer dan een avond mee en ook in de dikkere versie, die ik eigenlijk liever draag, vallen binnen no time gaten (die ik fanatiek wegmoffel tot het écht niet meer gaat). Niet al te best voor het milieu dus. Maar de enige verantwoorde versie die ik tot nu toe heb kunnen vinden zijn Swedish Stockings en 20 euro voor een panty vind ik toch echt even slikken. Enerzijds kan ik gewoon niet geloven dat deze panty’s daadwerkelijk zoveel langer meegaan dat ze hun geld waard zijn (hoewel het hele merk daarom draait), anderzijds vind ik het – heel eerlijk – gewoon niet leuk om zoveel geld uit te moeten geven aan iets saais als een panty.

Natuurlijk kan ik mezelf wijsmaken dat deze spullen niet onder kleding vallen, maar noodzakelijke gebruiksartikelen zijn. Grenzen die je zelf trekt zijn altijd rekbaar, maar de vraag is of ik ze wel wíl verleggen. Want waarom zou degene die zorgt dat ik geen nare voetschimmel oploop in een campingdouche minder recht hebben op goede arbeidsomstandigheden dan de persoon die dat hippe shirt voor me in elkaar naait? Dat kan ik voor mezelf niet recht praten.

Om te voorkomen dat ik mezelf nog een keer in een positie manoeuvreer waarin ik geen keuze heb door tijdgebrek, zal ik nog beter moeten plannen. Nog eerder beginnen met vakantielijstjes (vind ik dan weer niet zo erg, hoera voor voorpret). Net als iemand met dieetwensen, of dat nu uit overtuiging of uit noodzaak is, zal ik voorbereid moeten zijn om te voorkomen dat mijn principes in de knel komen. Want alternatieven zijn er heus, zoals de poncho’s van Joyfields, de gerecyclede én biologisch afbreekbare slippers van Amazonas die ik gisteren ontdekte en de Swedish Stockings dus. Het voordeel is dat deze spullen als het goed is een stuk langer meegaan, wat immers het allerbelangrijkst is op het gebied van duurzaamheid. Zó vaak zal ik er dus ook niet over na hoeven te denken, als ik de stap om ze aan te schaffen eenmaal gezet heb. Dat maakt het weer een stukje makkelijker allemaal.

Amazonas – Afbreekbare slippers – adviesprijs 24,99 euro
Swedish Stockings – Panty 60 denier –  19,99 euro