Een goed begin

Een gewone dinsdag, weinig verwachtingen. Wat wachten, dat wel. Afspraak met de oogarts. Een wachtkamer vol tijdschriften en mensen die ze niet echt lezen.

Bij de balie een jongen. Jaar of zes, aan de hand van zijn moeder. Blond haar onder zijn blauwe pet.

Hij kijkt me aan.
Ik lach.
Hij lacht.
Hij zwaait.
Ik zwaai.
Trekt zijn moeder aan haar jas.
‘Maar je kent die mevrouw toch helemaal niet?’

Een paar minuten later. Hij staat hij voor mijn neus.
‘Dag,’ zeg ik.
‘Kom je gezellig even hoi zeggen?’
Hij knikt.
‘En een knuffel!’
Slaat zijn armen om me heen.
Over zijn schouder lachen moeder en ik elkaar aan.
En weg is ‘ie weer.

Wat een goed begin van de dag.